Junk food junkie: Ο "εθισμός" μου με το φαγητό και οι ένοχες διατροφικές απολαύσεις
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: οι τυχεροί και οι άτυχοι. Οι τυχεροί είναι αυτοί που το 24ωρό τους δεν περιστρέφεται γύρω από το φαΐ. Αυτοί που απλά τρώνε για να “επιβιώσουν” ή να το πω αλλιώς δεν επιδιώκουν να καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε γεύση αλλά και συστατικά “αμφιβόλου” – να το θεσω κομψά – ποιότητος και θρεπτικής αξίας. Και οι “άλλοι” που ας τους πούμε ευγενικά οι “κοιλιόδουλοι”, άνθρωποι που ένα μικρό – τουλάχιστον – ποσοστό της προσωπικής τους ευδαιμονίας εξαρτάται από τους υποδοχείς γεύσης στο στόμα και στομαχικής ικανοποίησης. Μαντέψτε σε ποια κατηγορία ανήκω….
Έχοντας λοιπόν διανύσει το μεγαλύτερο μέρος του βίου μου ανάμεσα σε αθλητικές δραστηριότητες, πλατώ, stages, video clips και δοκιμαστήρια ρούχων, καταλαβαίνετε αρκετά εύκολα ότι η επαγγελματική μου ευσυνειδησία έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση με την καθημερινή και διαρκή μου επιθυμία να τρώω junk food. Βλακείες. Παχυντικά. Πείτε τα όπως θέλετε. Ένοχη απόλαυση. Γλυκά. Αυτά που ανεβάζουν χοληστερίνη και νούμερα στο παντελόνι… ε ναι! Αυτά.
Προφανώς, για πολλούς και διάφορους λόγους και δε μπορώ καί δεν κάνει να καταλώνω τέτοιες τροφές. Και οι πειρασμοί πολλαπλασιάζονται. Σε ταξίδια και δουλειές που – οι καταστάσεις φίλοι μου – απαιτείται κάτι πρόχειρο και γρήγορο. Μετά απο ξενύχτι. Σε εξόδους ειδικά τα καλοκαιρινά βράδια. Όταν έρχεται η παρέα του συζύγου μου για να παρακολουθήσουν τα αθλητικά τους και συνήθως το junk food “ρέει “ άθφονο… Τι κάνουμε;
Όπως σε όλα, η λύση είναι στην ισορροπία. Στο μέτρο. Μπορούμε αραιά και που να δίνουμε στον εαυτό μας αυτό που λέγεται “free day”, ίσως όχι κάθε βδομάδα. Για ψυχολογικούς καθαρά λόγους, ειδικά όταν γυμναζόμαστε χρειάζεται να νιώθουμε έστω και λίγο ότι επιβραβεύουμε την προσπάθεια. Καλό είναι να γευόμαστε τροφές που μας κάνουν χαρούμενους απλά όχι με την ποσότητα και τη συχνότητα που μπορεί να δημιουργούν προβλήματα πρόσθετου βάρους και γενικά να κάνουν τις αιματολογικές μας εξετασεις σαν τον έλεγχο του κακού μαθητή στο λύκειο.
Αυτό που συνιστώ ανεπιφύλακτα να κοπεί μαχαίρι είναι οι συσκευσμένες τροφές junk food, οι οποίες δυστυχώς είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στα παιδιά (πολύ δύσκολο κεφάλαιο αυτό). Λες και υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος που οδηγεί τα παιδιά σε όλες τις άχρηστες και επικίνδυνες τροφές ενώ τα απωθεί από τα φρούτα και τα λαχανικά. Τέλος βοηθάει πολύ – πιστέψτε με… ξέρω… - κάποιες από αυτές τις τροφές (burgers, σφολιατες κλπ) να τις παρασκευάζετε σπίτι. Με αγνά συστατικά, με μετρημένες ποσότητες και με ελεγχόμενη κατάσταση. Προφανώς και θα δείτε διαφορά και να ξέρετε, θα είναι και όλα πιο νόστιμα.
Κατερίνα Στικούδη
Σχετικά άρθρα
