Τακούνια vs Sneakers
Κάθε μέρα στη ζωή μου λαμβάνει χώρα μια «μάχη» που μπορεί σε πολλούς να φαίνεται επιφανειακή, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολυεπίπεδη. Και μην αρχίσετε αμέσως τα «σιγά ρε κοπελιά, αυτά είναι τα προβλήματά σου;», γιατί προφανώς, σε αυτή τη στήλη είμαστε για να μιλάμε και να ιεραρχούμε καταστάσεις, και προφανώς δεν είναι το ίδιο με άλλα ζητήματα που κατά καιρούς έχουμε θίξει εδώ. Αλλά μείνετε μαζί μου και θα με νιώσετε.
Δεν υπάρχει πιο ωραία αίσθηση για μια γυναίκα που θέλει να νιώθει αυτοπεποίθηση από να περπατάει με το ρούχο που της αρέσει πάνω σε ένα ζευγάρι εξίσου εντυπωσιακά τακούνια. Όχι κατ’ ανάγκη ακριβά, όχι υποχρεωτικά πολύ ψηλά, αλλά αυτά που πρέπει. Νιώθουμε μια αίσθηση – οι άντρες θα την ονομάζουν «ψευδαίσθηση» την ώρα που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, αλλά δεν περιμένω να καταλάβουν κιόλας – αυτοπεποίθησης, σιγουριάς, που δεν έχει να κάνει με την ξαφνική αλλαγή ύψους ( ε, και αυτό μετράει λίγο)…. Έχει να κάνει με το ότι ξέρουμε ότι το πόδι φαίνεται τόσο εντυπωσιακό, μα τόσο εντυπωσιακό, αντιστρόφως ανάλογα με την όποια πίεση η δυσφορία μπορεί να προκαλείται από την πρόκληση του να ακουμπάει το πέλμα όπως ακουμπάει σε ένα τακούνι. Αυτός ο περίεργος συνδυασμός, δυσκολίας και αυτοπεποίθησης, πίεσης και τόνωσης ηθικού, μπορώ να πω ότι μετά από τόσα χρόνια συνεχίζει να με συναρπάζει.
Και εδώ επίσης μην αρχίσετε τα «είσαι στο χώρο του θεάματος και γι' αυτό μιλάς έτσι για τα τακούνια», γιατί να σας θυμίσω άργησα αρκετά να φορέσω λόγω της καθημερινής άθλησης και είμαι από αυτές που γκρινιάζουν εύκολα όταν μετά από λίγα λεπτά με τακούνια βλέπω ότι η βραδιά «τραβάει». Αλλά…. «style over substance» ή καλύτερα «μπρος στα κάλη τι ναι ο πόνος». Γενικά δε μου αρέσει να βλέπω κορίτσια σε προεφηβική ηλικία με τακούνια, δεν είναι ωραίο να βιαζόμαστε, θα ΄ρθει η ώρα για όλα.
Από την άλλη τώρα έχουμε μια σπουδαία εφεύρεση, ένα επίτευγμα την ανθρώπινης διάνοιας _ δεν είναι αστείο – που για δεκαετίες ήταν εκτός ορίων για τις γυναίκες. Μιλάμε φυσικά για τα αθλητικά παπούτσια. Που προφανώς το βασικό τους σημείο υπεροχής είναι η άνεση σε κάθε στιγμή της ημέρας. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως, τα sneakers (όρος γενικά καθιερωμένος για τα αθλητικά, μπασκετικά ή άλλα παπούτσια), δεν είναι απλά ένα άνετο παπούτσι αλλά μια στυλιστική επιλογή, με πιστούς ακόλουθους τάσεων ανά τον κόσμο και αρκετές υπερβολές σε τιμές που κάνουν τα high fashion shoes να μοιάζουν λογική επιλογή.
Κάπου εδώ έρχομαι να δηλώσω ότι μου αρέσει να φοράω και τα δύο εξίσου, Προφανώς κάθε ρούχο και κάθε αξεσουάρ έχει την ώρα του και την περίστασή του, όμως για μας τις γυναίκες τα παπούτσια έχουν μια εξέχουσα θέση στην καρδιά μας – και στο σπίτι μας να προσθέσω. Και λέω ξεκάθαρα ότι έχω κάνει υπερβολές και όσον αφορά ένα ακριβό ζευγάρι τακούνια αλλά και ένα αθλητικό παπούτσι.
Νομίζω ότι και τα δύο αντίθετα αυτά άκρα εκφράζουν πτυχές της προσωπικότητάς μου, της εικόνας μου, της μουσικής μου και καθορίζουν το στυλ μου είτε καθημερινό είτε επίσημο. Καταλαβαίνω απόλυτα τις γυναίκες που κάνουν ώρα να διαλέξουν ποιο ζευγάρι τακούνια θα αγοράσουν ή ποιο θα βάλουν με ένα ωραίο φόρεμα. Κατανοώ επίσης και τους άντρες που εντυπωσιάζονται όταν βλέπουν ένα ρετρό αθλητικό παπούτσι σε επανέκδοση και θέλουν να το αποκτήσουν. Και βέβαια πολλές φορές επιλέγω να «μπερδέψω» στυλιστικά την εικόνα μου, κάνοντας τολμηρές επιλογές, κυρίως συνδυάζοντας τακούνι με αθλητικό outfit που σε κάποιον μπορεί να μην ταιριάζει.
Είτε πάνω σε ψηλά τακούνια, είτε σε μια αερόσολα, τα παπούτσια είναι μεγάλο φετίχ και κυρίως αυτά τα δύο άκρα μου φτιάχνουν τη διάθεση. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι προτιμάω και δε βλέπω να αποφασίζω στο άμεσο μέλλον.
Κατερίνα Στικούδη
Σχετικά άρθρα
