Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Τι είναι το καρκίνωμα NUT το σπάνιο είδος με το οποίο πάλεψε για δύο χρόνια
Σοκ και θλίψη έχει προκαλέσει η είδηση για τον θάνατο του Αλέξανδρου Νικολαΐδη.
Μετά από μάχη που έδινε με μια σπάνια μορφή καρκίνου, ο Ολυμπιονίκης του Τάε Κβον Ντο και αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 42 ετών.
Όπως έγινε γνωστό ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης νικήθηκε από ένα σπάνιο τύπο καρκίνου, από τον οποίο έπασχε τα τελευταία δύο χρόνια.
Μπορεί ακόμη να σε ενδιαφέρει: Ντόρα Μπακογιάννη: Διαγνώστηκε με πολλαπλό μυέλωμα - Η ανάρτηση με την αποκάλυψή της
Αν θέλετε να μάθετε ποιος είναι ο σπάνιος τύπος καρκίνου από τον οποίο έφυγε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης, τότε συνεχίστε να διαβάζετε!
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης έχασε την μάχη με τον καρκίνο μετά από δύο χρόνια που πάλευε με το σπάνιο καρκίνωμα NUT.
Μάλιστα πριν από λίγες ημέρες, ο ολυμπιονίκης είχε κάνει μια συγκλονιστική ανάρτηση στην οποία αναφερόταν στο σοβαρό πρόβλημα υγείας του.
Η συγκλονιστική ανάρτηση του Αλέξανδρου Νικολαΐδη
"Θα ξεκινήσω με αυτό το κλισέ, ότι για να διαβάζετε τώρα αυτήν την δημοσίευση μου, μάλλον έχω φύγει για κάπου καλύτερα ή και για το πουθενά.
Δύο χρόνια, βασανίστηκα κι εγώ με τον καρκίνο. Με έναν τόσο σπάνιο τύπο καρκίνου, το καρκίνωμα nut, που αυτή τη στιγμή εννέα στους δέκα Έλληνες γιατρούς που το διαβάζουν, το ακούν για πρώτη φορά και θα σπεύσουν να το ψάξουν. Ευτυχώς ο δικός μου γιατρός, ο υπέροχος Γιάννης Μπουκοβίνας που με πήρε από το χέρι στο πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, τον γνώριζε αυτόν τον σπάνιο τύπο και έκανε τα πάντα για να με σώσει ή να μου χαρίσει λίγη παραπάνω ζωή. Κίνησε γη και ουρανό, να φέρει φάρμακα κυριολεκτικά από την άλλη άκρη της γης για να τα δοκιμάσω.
Δύο χρόνια δεν είπα ποτέ "Γιατί σε εμένα"; Δεν υπάρχει πιο εγωιστική σκέψη από αυτή. Σε κάποιον τυχαίνει, στον διπλανό μας, στον γείτονά μας, στον συνάνθρωπό μας. Και πλέον τυχαίνει σε πολλούς. Αν βάλω ένα πρόσημο τύχης στη ζωή μου, θα σας πω ακόμα και τώρα, ότι ήμουν τυχερός άνθρωπος. Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρα μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και την χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου.
Είχα την τύχη να με αγαπήσει η πιο υπέροχη γυναίκα του κόσμου, το δώρο μου από το Θεό, όπως είναι και το όνομα της, και να αποκτήσουμε μια πανέμορφη οικογένεια.
Έτσι και σε αυτή την ατυχία που με βρήκε, είπα ευχαριστώ, που αν αυτό ήταν γραφτό να έρθει στην οικογένειά μου, δεν βρήκε εκείνη ή τα παιδιά μου. Εγώ έπρεπε να το ανέβω αυτό το βουνό, έχω έπρεπε να σηκώσω αυτό το βάρος. Όχι εκείνοι.
Σε αυτό το δύσκολο ταξίδι, στάθηκα τυχερός γιατί συνοδοιπόρο είχα την αλληλεγγύη και την φροντίδα τόσων πολλών ανθρώπων, που πολλές φορές αναρωτήθηκα τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά που με ανιδιοτέλεια μου προσέφεραν. Πρώτος ο γιατρός μου ο κ. Μπουκοβίνας, ο πρύτανης, ο κ. Δημόπουλος, που βοήθησε τόσο πολύ στην πρώτη φάση της ασθένειάς μου αλλά και αργότερα, στο να πάρω κάθε θεραπεία όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ο κ. Ηλιάδης ο θωρακοχειρούργος μου, ένας εξαιρετικός επιστήμονας που με αγκάλιασε σαν πατέρας στο πολύ δύσκολο χειρουργείο μου, στους πνεύμονες, ο κ. Πέιος, ο νευροχειρούργος που μου απάλυνε τους φριχτούς πόνους και πολλοί πολλοί άλλοι, από νοσηλευτές μέχρι τραυματιοφορείς, όλοι μου έδειχναν την αγάπη τους και αυτή η αγάπη μου έδινε δύναμη.
Και τέλος θέλω να σταθώ στον άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο, τον Αλέξη Τσίπρα, ήρθε πολύ πρόσφατα στη ζωή μου και μου χάρισε την φιλία του, την σκέψη του, το αδελφικό του νοιάξιμο, σαν να με ήξερε από πάντα. Μου απέδειξε ότι η όλα όσα πρεσβεύει ο ίδιος και η αριστερά είναι πραγματική στάση ζωής. Με στήριξε ηθικά και πρακτικά και έκανε και αυτός τα αδύνατα δυνατά για να έχω την καλύτερη φροντίδα.
Θέλω να πω σε όλους τους κάτι. Πετύχατε. Με κρατήσατε στη ζωή περισσότερο από όσο αναλογούσε στον πολύ επιθετικό καρκίνο μου, μου χαρίσατε το χρυσό μετάλλιο της παράτασης της ζωής μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, όταν η κόρη μου η Ελεάννα ήταν μόλις 3,5 ετών και δεν θα θυμόταν τίποτα από εμένα, ενώ τώρα στα 5,5 της χρόνια θα με θυμάται έστω σαν μακρινή ανάμνηση και θα μπορεί να διηγηθεί ιστορίες στον μικρό της αδερφό τον Γιώργο, ώστε να με κρατήσουν ζωντανό στην καρδιά τους για πάντα. Φίλοι μου, σε αυτή τη ζωή που είμαστε όλοι περαστικοί, μεγαλύτερη σημασία έχει τι αποτύπωμα θα έχουμε αφήσει, και όχι πώς ή πότε θα φύγουμε.
Για αυτό αν είμαι εγώ ο πρώτος καταγεγραμμένος ασθενής με καρκίνωμα nut στην χώρα μας, ας γίνω η αφορμή για την ενημέρωση γιατρών, ασθενών, πάνω σε αυτόν τον τύπο καρκίνου που αν διαγνωσθεί εγκαίρως ίσως σωθούν ζωές. Ας γίνω η αφορμή για να ενισχυθεί ουσιαστικά το εθνικό μας σύστημα υγείας που τόσο υποτιμήθηκε τα τελευταία χρόνια, όχι να περιμένουν ουρές για μια αξονική, για μια χημειοθεραπεία ή ένα χειρουργείο και να χάνεται πολύτιμος χρόνος, να σταματήσει ο χρονοβόρος δαίδαλος της γραφειοκρατίας και των νομικών κωλυμάτων του ΕΟΦ όταν πρέπει να εγκριθούν άμεσα δοκιμαστικά φάρμακα που μπορεί να σώσουν ζωές.
Αν ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή για κάποιο σκοπό, εγώ έχω αποφασίσει ποιος θα είναι αυτός. Να προσφέρω ελπίδα μέσα από όσα κατάφερα στην ζωή μου, από τα όμορφα μέχρι τα άσχημα. Για αυτόν τον λόγο, τα δύο μου αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, της Αθήνας και του Πεκίνο, που για χρόνια κρύβω καλά, ήρθε η ώρα να βγουν και να επιστρέψουν εκεί που ανήκουν, στις παναθρώπινες αξίες. Τελευταία επιθυμία μου είναι, τα δύο αυτά μετάλλια, να βγουν σε δημοπρασία και το ποσό που θα συγκεντρωθεί να δοθεί σε δομές για τα παιδιά που θα επιλέξει η οικογένειά μου.
Αν σωθεί έστω ένα παιδί, θα αξίζει κάθε κλωτσιά που έχω φάει στο κεφάλι, κάθε κάταγμα στα πόδια μου. Αυτό είναι το αποτύπωμα που θέλω να αφήσω στην κοινωνία, αυτή είναι η κληρονομιά που θέλω να μείνει στα παιδιά μου", είχε γράψει χαρακτηριστικά ο αθλητής.
Το πρωί της Παρασκευής 14/10 στην εκπομπή Happy Day και στην Σταματίνα Τσιμτσιλή μίλησε ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθανάσιος Δημόπουλος για την μάχη που έδωσε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
«Είναι μία ιδιαίτερα δυσάρεστη ημέρα. Τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Αλέξανδρου για τη συμπαράσταση που του έδειξαν στην προσπάθεια αυτή και τον αγώνα που έκανε για 2 χρόνια για τον καρκίνο και να έχουν δύναμη να τον θυμούνται και να τιμούν τη μνήμη του.
Όντως, διεγνώσθη με μία πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του πνεύμονα σε προχωρημένο ήδη στάδιο από την περίοδο της διάγνωσης. Αντιμετωπίστηκε με όλες τις ενδεδειγμένες θεραπευτικές αγωγές, ωφελήθηκε από αυτές για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά δυστυχώς ότι διαγνώστηκε με τη νόσο σε μεταστατικό στάδιο δεν του έδωσε τη δυνατότητα να το ξεπεράσει.
Όντας παθολόγος, ογκολόγος και ερχόμενος καθημερινά σε επαφή με ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο, προφανώς είναι μία δύσκολη περίοδος ειδικά όταν αφορούν νέα άτομα, ειδικά όταν αυτά αισθάνονται το βάρος της οικογένειας, των μικρών παιδιών, τον φόβο ότι μπορεί να τα αφήσουν πίσω, χωρίς να έχουν βοηθήσει στην ολοκλήρωση των σπουδών τους και στην αποκατάστασή τους, δημιουργεί ένα επιπλέον άγχος. Γι’ αυτό και οι λίγοι μήνες παράτασης ζωής να έχουν σημασία, ακόμη και ψυχολογική γι’ αυτούς. Έλαβε όλα τα ενδεδειγμένα φάρμακα για την αντιμετώπισή του, όπως γίνεται με όλους τους Έλληνες ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο…», ανέφερε χαρακτηριστικά ο γιατρός.
Ρίξε μια ματιά: Ρεγγίνα Μακέδου: H ανάρτηση για την κατάσταση υγείας της – “Κάθε μέρα λίγο πιο δυνατή”
Τι είναι όμως το “καρκίνωμα nut” με το οποίο πάλεψε ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης;
Όπως αναφέρεται σε επιστημονικά άρθρα, το καρκίνωμα NUT είναι ένας σπάνιος εξαιρετικά επεμβατικός κακοήθης όγκος με άγνωστη προέλευση. Εμφανίζεται στα όργανα μέσης γραμμής των παιδιών και των νέων, δηλαδή σε κεφάλι, λαιμό ή πνεύμονες.
Την αναφορά στο συγκεκριμένο είδος έκαναν το 1991, ο Kees και ο Kubonishi. Το 2015, ο καρκίνωμα NUT συμπεριλήφθηκε επίσημα στην τέταρτη έκδοση του WHO για όγκους πνεύμονα, υπεζωκότα, θύμου και καρδιάς. Το πλήρες όνομα είναι «καρκίνος μεσαίας γραμμής με πυρηνική πρωτεΐνη της αναδιάταξης γονιδίων όρχεων (NUT)», επίσης γνωστή ως «καρκίνος με μετατόπιση t (15, 19) (q13, p13.1)».
Οι σωματικές κυτταρογενετικές μεταβολές αποτελούν τη βάση του καρκίνου της μέσης γραμμής. Έχει επιβεβαιωθεί ότι το γονίδιο «NUT» (NUTM1) που βρίσκεται στο χρωμόσωμα 15q14 μετακινείται 100% με άλλα γονίδια στον καρκίνο του NUT. Περίπου τα 2/3 των περιπτώσεων είναι μεταθέσεις t (15, 19) (q13, p13.1), οι οποίες συντήκουν το εξόνιο γονιδίου BRD4 στο 19q13.1 με το exon γονιδίου NUT στο 15q14 για να σχηματίσουν το γονίδιο σύντηξης BRD4-NUT.
Τα κύτταρα καρκινώματος έχουν μικρή πρόσφυση. Το μέγεθος του λεμφοκυττάρου είναι περίπου 2-3 φορές μεγαλύτερο, ο πυρήνας είναι σχετικά υψηλός και το μέγεθος του πυρήνα είναι σχετικά ομοιόμορφο, αλλά ο καρυότυπος είναι ακανόνιστος και η άτυπη είναι προφανής. Η χρωματίνη είναι λεπτή ή κοκκώδης, φυσαλιδώδης, με προφανείς πυρήνες και κοινά μιτωτικά ή αποπτωτικά σώματα. Τα κύτταρα καρκινώματος συχνά διαφοροποιούνται σε πλακώδες επιθήλιο σε διαφορετικούς βαθμούς.
Διάβασε ακόμη: Fedez: Ο σύζυγος της Chiara Ferragni διαγνώστηκε με σοβαρό πρόβλημα υγείας
