Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Ο χωρισμένος γονιός έχει το δικαίωμα να συνεχίσει τη ζωή του και να προσπαθήσει να δημιουργήσει μία άλλη σχέση. Μία σχέση που δεν χρειάζεται απαραίτητα τη συγκατάθεση του παιδιού του. Μάλιστα, βλέπουμε πολλούς γονείς που κρύβονται εύκολα πίσω από το ότι το παιδί τους θα αντιδράσει, ότι θα στενοχωρηθεί, ότι θα διαμαρτυρηθεί αν εισβάλε κάποιος άλλος στη θέση του γονιού που λείπει (πιο συχνή αντίδραση όταν ο άλλος γονιός δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή).

Όμως ο κάθε γονιός που βρίσκεται σε ανάλογη περίσταση θα πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι το παιδί του θέλει να τον βλέπει καλά και ευτυχισμένο. Μπορεί στην αρχή να νιώσει άβολα καθώς μπαίνει σε μία πρωτόγνωρη γι’ αυτό κατάσταση, να αισθανθεί ότι χάνει τα πρωτεία, την απόλυτη προσοχή,  την μοναδικότητα. Είναι κάτι όμως που θα το συνηθίσει και τελικά θα το αποδεχτεί. Είναι σημαντικό το παιδί να έχει την εικόνα ενός γονιού που είναι ικανοποιημένος με τη συντροφική του σχέση.

Τι χρειάζεται προσοχή για μια χωρισμένη μητέρα

Αυτό που χρειάζεται προσοχή, είναι η στιγμή που ο γονιός θα πάρει την πρωτοβουλία να γνωστοποιήσει αυτήν τη σχέση στο παιδί, καθώς θα πρέπει να είναι ο ίδιος σίγουρος για τα συναισθήματά του και ότι η επιλογή που έχει κάνει είναι κατάλληλη για τον ίδιο. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει, ότι δεν γνωρίζει στο παιδί του όποιον κάνει σχέση αλλά αυτόν που θα ξεχωρίσει για μελλοντικό του σύντροφο και θα θέλει να περάσει μαζί του το υπόλοιπο της ζωής του.

Ασφαλώς και ο γονιός δεν χρειάζεται να ζητήσει την άδεια από το παιδί του για να κάνει μια σχέση. Το να κάνει κάτι τέτοιο μπορεί να φορτίσει αρνητικά και με αντικρουόμενα συναισθήματα το παιδί, που το φορτώνει με μία τόσο σημαντική απόφαση ζωής, θα μπορούσαμε να πούμε.  Επίσης μια αμφιταλαντευόμενη στάση του γονιού μπορεί να ενισχύσει την ανασφάλεια του παιδιού. Μπορεί λοιπόν να του μιλήσει για τη νέα του σχέση, χωρίς όμως να στερήσει το δικαίωμα του παιδιού του να έχει διαφορετική άποψη και χωρίς να το πιέσει να δεχτεί τη ζωή του με το νέο σύντροφο.