Σήμερα, το ταμπού της ψυχοθεραπείας φαίνεται να έχει «πέσει» σε μεγάλο βαθμό. Οι άνθρωποι αναζητούν όλο και περισσότερο έναν ψυχοθεραπευτή που θα τον κάνουν συνοδοιπόρο στο θεραπευτικό τους ταξίδι προς την επίγνωση και στον πειραματισμό νέων και πιο εποικοδομητικών τρόπων αντιμετώπισης της καθημερινότητας. Υπάρχουν διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας, ατομική ή θεραπεία ζεύγους, για παράδειγμα. Μία μορφή είναι και η «ομαδική ψυχοθεραπεία» η οποία και αυτή έχει επίσης διάφορα είδη. Όλων των ειδών οι ψυχοθεραπείες λειτουργούν ως «μεταμορφωτικές εμπειρίες», σύμφωνα με τον Irvin Yalom και εξαρτάται από τον θεραπευόμενο αλλά και το «δυναμικό που κουβαλάει» στην επιλογή της κατάλληλης μορφής. Εδώ, να τονίσω πως δεν ταιριάζουν όλα τα είδη σε όλους, όπως άλλωστε και στη ζωή μας γενικότερα δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με όλους και δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια. 

Το βασικό πλεονέκτημα της ομαδικής ψυχοθεραπείας είναι πως ο θεραπευόμενος συνειδητοποιεί πως δεν είναι ο μόνος πάνω στη γη που αντιμετωπίζει το συγκεκριμένο πρόβλημα. Βρισκόμενος μέσα σε μία ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται τον εσωτερικό τους κόσμο, ο καθένας μπορεί να εκφράσει τον εαυτό του, τις πιο απόκρυφες σκέψεις του και να «συναντηθεί» με τα μέλη της ομάδας όπου αναπτύσσεται μία δυνατή «σχέση» εμπιστοσύνης και αποδοχής. Είναι πολύ σημαντικό να δούμε πως δεν είμαστε οι μόνοι που δυσκολευόμαστε σε κάποιες φάσεις της ζωής μας, όπως σημαντικό είναι να δούμε πως υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, αναπτύσσοντας και διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης από τους δικούς μας.  

4 βασικοί άξονες λειτουργίας της ομαδικής ψυχοθεραπείας

Γίνεται αποδοχή και στήριξη από όλα τα μέλη της ομάδας και όχι μόνο από τον θεραπευτή.

Ο θεραπευτής λειτουργεί ως συντονιστής, ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση ανάμεσα στα μέλη με ένα οριοθετημένο βέβαια τρόπο. Έτσι, η φροντίδα, η στήριξη, η ανατροφοδότηση, ακόμα και η πιθανή αντίδραση έρχεται από όλους, ώστε το κάθε μέλος να νιώθει πως διευρύνεται το πλαίσιο στήριξης.

Τα θέματα ανακύπτουν μέσα από την ομάδα και δεν τα θέτει ο συντονιστής.

Έτσι, το κάθε μέλος μπορεί να μιλήσει για οτιδήποτε αισθάνεται πως το απασχολεί και να δει πως νιώθουν και τα υπόλοιπα μέλη γύρω από το συγκεκριμένο θέμα. 

Γίνεται μοίρασμα εμπειριών από όλους όταν ο καθένας αισθανθεί έτοιμος.

Όλα τα μέλη μοιράζονται τα δικά τους βιώματα, τις ανησυχίες, τα άγχη, οτιδήποτε νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν, χωρίς να πιέζονται καθώς υπάρχει σεβασμός στο «χώρο και στο χρόνο» που το κάθε μέλος χρειάζεται. Μέσα από αυτό το μοίρασμα εμπειριών όμως, έρχονται στην επιφάνεια διάφοροι τρόποι και συμπεριφορές που συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Τα υπόλοιπα μέλη προτείνουν τους δικούς τρόπους, χωρίς να σημαίνει πως πρέπει και να υιοθετηθούν, καθώς λειτουργούν ως πιθανές εναλλακτικές και σταδιακά το κάθε μέλος οδηγείται στην πολυπόθητη αποδοχή. 

Η ομάδα λειτουργεί ως μικρογραφία της κοινωνίας μας.

Μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο συσχέτισης δοκιμάζονται και έρχονται στην επιφάνεια νέοι τρόποι που μπορούμε να σχετιστούμε με τον εαυτό μας και τους άλλους, πιο ικανοποιητικοί και υγιείς. Η σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα μέλη (με τους περιορισμούς φυσικά πως συναναστρέφονται μόνο εντός ομάδας) είναι γεμάτη από αμοιβαίο ενδιαφέρον, ειλικρίνεια, ασφάλεια, φροντίδα και στήριξη. Όλη αυτή η θετικότητα, σταδιακά αυξάνει την αυτοεκτίμηση και την αυτογνωσία. Αλήθεια, πόσο βοηθητικό να μου λένε τόσα άτομα πως με βλέπουν για παράδειγμα, με ειλικρίνεια και απουσία παρεξήγησης! Πόσο πιο ρεαλιστική εικόνα αποκτώ σταδιακά για τον εαυτό μου, βλέποντας μέσα από τα μάτια των άλλων μελών της ομάδας.